
Op een verdwaalde dinsdagavond stapte ik het poppodium Atlantis binnen. Alhoewel geen Jimi Hendrix-fan, leek mij een avond met meerdere gitaristen die een ‘tribute’ voor deze gitaarheld verzorgden wel aardig. Geen idee wie er kwamen spelen. Toen de 4e gitarist werd aangekondigd viel ik bijna om: Steve Lukather (!!!), de gitarist en zanger van mijn favoriete band Toto stond opeens 2 meter voor mij op het podium van het kleine zaaltje in Alkmaar. Ik had hem al meerdere keren zien en horen spelen, maar altijd in grote zalen, zoals AHOY. Hoe kon dat?
Van succes naar leuk
Dat vertelde hij tussen de nummers door. Leuk hoor, dat enorme succes van Toto. Maar je speelt altijd in enorme zalen. Het nadeel daarvan is (ik heb het ook een enkele keer mee mogen maken) dat je totaal geen contact hebt met je publiek. Je ziet nog slechts vaag een grote massa. Het publiek staat ver weg, en je bent volkomen verblind door de belichting op het podium. Steve maakte duidelijk dat hij daar eigenlijk helemaal niks aan vond. Spelen in een lekker klein zaaltje vond hij veel leuker.
Toch stap je niet makkelijk van je succes af. Lukather stopt natuurlijk niet met Toto. Het succes is groot, de platen verkopen goed, de royalty’s stromen binnen en de status is hoog. Maar.. er is ‘a price to pay’; altijd dezelfde hits spelen, geen echt contact meer met je publiek, en ondertussen eigenlijk geen idee meer in welke stad je eigenlijk staat te spelen… Slechts een enkeling durft de stap te zetten van ‘succes’ naar ‘leuk’.
Succesvol gelukkig zijn
Ook in het normale leven kom je dit tegen. Je bent trots op de goede baan, maar je leven is ondertussen eigenlijk helemaal niet leuk meer, omdat je veel te hard moet werken of omdat je het werk eigenlijk helemaal niet zo leuk vindt. Toch durven mensen niet vaak het succes de rug toe te keren. Mede omdat daar meestal ook een financiële beloning tegenover staat.
Toch zou je regelmatig stil moeten gaan staan bij de vraag of je wel doet wat je zou moeten doen, en wat het ‘succes’ nu eigenlijk echt voor je geluk betekent. Voor wie jaag je dat ‘succes’ en die status eigenlijk na? Voor jezelf? Voor het geld? En dan…? Ben je dan gelukkig? Echt waar?
Filosoof Bas Haring heeft hierover een erg leuk boek geschreven: “Voor een echt succesvol leven” en heeft als ondertitel “Een pleidooi voor een onsuccesvol leven” (Nijgh & van Ditmar, 2008). Want vaak hebben mensen geen idee waarom zij dat succes nastreven. Voor Steve Lukather was het duidelijk: Liever maar wat minder publiek, maar wel in een gezellig zaaltje. Dan maar wat minder geld, maar wel veel plezier!
Voor een stap terug is wel eens wat lef nodig. Je levert wat in…, maar je krijgt er vaak veel meer voor terug.
In de workshop teambuilding met muziek geven we aan de hand van praktijkvoorbeelden uit de muziekwereld inzicht in drijfveren van jezelf en je teamleden. Lees meer over teambuilding met muziek of vraag een offerte aan.
Geef een reactie